Wij zijn een veld en wij zijn verbonden.

Die zin weerklonk al weken-, maandenlang in mij en ik zag er een veld vol zonnebloemen bij, zonovergoten en eindeloos, zoals je ze in de Provence kan vinden. Één oneindig deinend vlak vol kleur en geur, bijna overweldigend omdat al die bloemen samen zo prachtig en krachtig zijn. IKZIEONSGRAAG! gaat over de verbondenheid die ik voel met mijn medevrouwen.

En voor alle lieve mannen: voel je allerminst buitengesloten, want jullie worden graag gezien. Echt. Maar omdat ik het feminiene zelf te vaak heb verloochend en gebagatelliseerd, heb ik iets goed te maken; met mezelf en mijn vriendinnen, mijn moeder en tantes, mijn zussen en dochters ... Daarom is dit mijn ode aan ons, mooie vrouwen.